Cartoon: expectations of the small 2

Als u een trouwe fan bent zult u zich ongetwijfeld 'Expectations of the small' herinneren. Zoniet, doorzoek dan nog maar eens vrolijk de archieven. Ach, ik ben in een goeie bui, laat ik jullie geheugen maar eens opfrissen. 'Expectations of the small' is een reeks die ik af en toe verderzet als ik weer eens niets beters te doen heb. Hoewel ik er al een tiental stripjes van heb liggen is dit nog maar de tweede die ik post. Waarom? Wel, euh... ik zou het niet weten. Ik wilde hier vooral een cartoonblog van maken, en dan vond ik dat 'ministripjes' hier niet op thuis hoorden. Maar omdat ik me van mijn meest veelzijdige kant wil laten zien herzie ik die mening nu met graagte.
I need not remind you that if you click on an image, it will grow. Kind of like... neen, Lebbercherrie.

Een versgeknipte Zimbob

Cartoon: Appelsienen

Het is weer eventjes geleden. De laatste week heb ik vooral doorgebracht met het gaan van het ene feestje naar het andere; en Kerst is daarbij natuurlijk het ideale excuus. Omdat het vanavond Nieuwjaar is zal ook dat me parten spelen voor de volgende dagen (lees: alweer een kater van jewelste). Vandaar dat ik vandaag nog rap een nieuwe toon post; jullie hebben hier tenslotte recht op. Aanvaard allereerst mijn beste wensen, en dat 2007 even spectaculair wordt als het vorige jaar. En denk daarna eens na over het volgende: hoe komt het dat je zo weinig bekende mensen tegen het lijf loopt in de supermarkt? Het antwoord staat hierboven.

Zimbob, laatse keer in 2006

Cartoon: een goedbewaard geheim

Een tijdje geleden vroegen enkele mensen zich luidop af 'waar ik het toch bleef halen' en hoe ik elke week weer een nieuwe grap vind. Allereerst wil ik hen bedanken voor hun trouwe sitebezoekjes en voor de complimenten. Jullie komen zeker in de hemel. (of Bobejaanland).
Omdat ik momenteel met verschillende projecten bezig ben: het maken van een strip, het maken van een reeks en het verleiden van een bruine beer tot een dansje; post ik vandaag deze snelle cartoon met daarin een goedbewaard geheim. Ik hoop dat jullie nu het antwoord op jullie vragen hebben. Den Aldi.
's Nachts om slechts een enkele reden: Nosferatu...

Over enkele dagen weer een zelf getekend meesterwerk

Zimbob ongeschoren

Cartoon: Senseo New Generation

Senseo, enkele jaren terug hét geschenk om te geven. Voor elke gelegenheid dan nog wel: Trouwfeest, housewarming, noem maar op.
Zelf heb ik nooit willen zwichten voor deze commercie; anders zijn is namelijk één van mijn hobbies. "Echt nooit, Zimbob?" hoor ik u denken. Wel euh... anders zijn hou je gewoon niet vol. Sinds we hier zijn beginnen te verbouwen hebben we zo'n Senseo te leen. Hebben doe ik het dus nog altijd niet, maar ik ben er vrij zeker van dat wanneer we het moeten teruggeven de aanschaf niet lang meer op zich zal laten wachten. Een verdomd geinig apparaatje...
En nu pakt Philips uit met Senseo new generation, waarmee je de grootte van je bakje troost kan bepalen. Ik ben benieuwd hoe dit model het gaat doen deze kerst, en welk voor verborgen talenten deze homerobot nog blijkt te hebben...

Zimbob in de verflucht

Cartoon: Natte Poes

Korte tekst deze week; ik heb al genoeg aan mijn kop. Laat het tekeningetje maar voor zich spreken. Geïnspireerd op Wendy, né, Iris, die ook niet weet dat mannen ALLES dubbelzinnig nemen...

een doodgevroren Zimbob (danku slotenmaker)

Cartoon: Doctor Who

Dit vraagt om een woordje uitleg... en dat is het hem nu juist. Zucht. Eigenlijk is dit een autobiografische cartoon. Doordat ik een Engelse vader heb, die tevens sci-fi lover is van het eerste uur, ben ik als het ware grootgebracht met reeksen als: Battlestar Galactica, Buck Rogers, Ulysses en Dr Who. Geweldige science fiction uit de oude doos; glimlach als u er iets van kent. Helaas, in het boerengat in de Kempen waar ik mijn eerste meisje kuste en mijn eerste gedichten schreef kende niemand die reeksen. De BBC was een groot vraagteken en al wat geen ondertiteling had taboe. Als ik dan op de speelplaats vroeg of iemand Doctor Who had gezien was het antwoord steevast :"Dokter Wie?". En daar stond ik dan flink te kakken.
Gelukkig kende ik karate. Die woonde in dezelfde straat...

Voor mij is Doctor Who een mijlpaal in de geschiedenis van de sci-fi: de beste begintune ooit, cheape maar charmante special effects, stuntelige acteerprestaties en bovenal een stuk authentieke Britse cultuur. Zo mogen we ze graag.

Zimbob maakt een inside joke