Illustration: Make America Hate Again

En zolang deze fascist aan de macht is, blijf ik hem bestrijden met my weapon of choice: tekeninkskes! The Donald, 2.

Illustratie: The Donald

Dear Mr President

Here's how Belgium sees you. You know Belgium, the capital of Brussels. Home of terrorism, hell-hole kind of place. Maybe it's a good idea that you never come here...

Kind regards

Zimbob

Cartoon: Theo Pact Alles

Omdat ie voet bij stuk houdt, ik ook. Een nieuwe Theo-toon.

Cartoon: Schauvliege Nostalgisch

Mijn stapeltje Schauvliege cartoons groeit zienderogen. En da's normaal, met iemand die zich zo karikaturaal gedraagt als bron van inspiratie.
Nu beweert mevrouw de minister van leefmilieu dat 'elke boom altijd de functie heeft gehad gekapt te worden'. 

Jammer dat zulke incompetentie blijkbaar ongestraft kan blijven, al begaat de minister de ene fout na de andere. En kritiek hebben of geven mag niet. Neen, want die is steeds 'persoonlijk'.

Wel, mevrouw de minister, gezien u de volle verantwoordelijkheid draagt voor de woorden die u de ether in spuugt, en voor de beslissingen die u neemt als minister van leefmilieu en natuur, mag u die gerust persoonlijk nemen. U zou het volk moeten vertegenwoordigen, u weet wel, het plebs dat u al dan niet verkozen heeft. En als u dan niet tegen kritiek kan van datzelfde volk, zet u beter een stap terug. Dat heet democratie, lijkt me. Of verantwoordelijkheid, zo u wil.

Enfin, ik brul alvast, met het enige wapen dat ik heb. Een paar pennetjes. En inkt. In de hoop dat er na u iemand met hersenen aantreedt.

Cartoon: Schauvliege en ontbossing

Minister Schauvliege heeft het afgelopen jaar verschillende malen 'ministeriële ontheffing' van het verbod op ontbossing toegepast, zo blijkt uit recent onderzoek. Zo is er afgelopen jaar meer bos dan ooit verdwenen, ten voordele van de bouw van grote projecten. Voor dit onderzoek beweerde zij schaamteloos het tegendeel. 

Cartoon: Jozef De Kesel over euthanasie

Amper twee weken is Joszef De Kesel aartsbisschop of hij doet al stof opwaaien. De man doet de erg ongenuanceerde uitspraak dat Katholieke ziekenhuizen het recht moeten hebben om euthanasie te weigeren. Hiermee stelt hij de kerk boven de wet, en daar kunnen wij niet mee lachen, hee kinders?

Met deze cartoon hopelijk wel. Zoals altijd verder iedere zondag een verse cartoon, en zoals nu een tussendoortje wanneer het moet.

Cartoon: Sinterklaas en de Pietenkwestie

Zo. Opgelost. En nu, opzouten!

Cartoon: de sossen

Waarom ook niet?

Cartoon: dinoflauwrus

De wereld lijkt het al helemaal te zijn vergeten, maar de meiden van Pussy Riot zeker niet. De drie leden van het feministische en Kremlin-kritische kunstcollectief zitten nog steeds in een strafkamp wegens hun 'terreurdaad'. De leden blijven zich vanuit de gevangenis verzetten tegen Poetin's regime.

Moedig.

En Poetin, flauw.

Cartoon: Gasarbeiders

Toen ik enkele dagen geleden een artikel las waarin ons aller Hilde Van Mieghem het had over de absurde twee GAS-boetes die ze onlangs kreeg - vooral nummer twee doet me nog meer walgen van de vele airheads bij de Antwerpse politie en het huidige beleid waarbij men mensen voor de minste scheet met GAS-boetes bekogelt - toen dus, schoot me ineens de term GAS-arbeider te binnen. Grappig, op het moment dat Gent het woord allochtoon heeft verbannen uit het stadsvocabularium herintroduceert Bart De Wever de in onbruik geraakte term gas(t)arbeider. Ongewild, wellicht, ware het niet voor deze cartoonist.

Cartoon: Boontje komt om zijn loontje

Verschoning. Ik ben niet het type cartoonist dat zich per ‘habitude’ bezig houdt met de actualiteit.
En dit niet omdat ik dat niet kan; neen, ik kies hiervoor.
Ikzelf noem het eerder een vloek. Helaas ben ik geboren met een doorgedreven vorm van empathie waardoor ik steeds eenieders kant van een verhaal meen te snappen. Dit en een groot ergeren aan mensen die het nodig achten hun mening voortdurend te uiten over kak en alleman drijven mij ertoe keer op keer te kiezen voor cartoons waar humor an sich, de hoofdrol speelt i.p.v. de plaatselijke politiek of de bekommernis van het moment..
Edoch, vandaag werd het mij te veel…
Ik kan niet ontkennen dat ik in België woon, hoewel ik er prat op ga, hoe je het draait of keert, nog steeds geen volbloed Belg te zijn. En buiten de politieke impasse waar wij ons zo’n goeie 500 dagen in hebben gebaad heb ik steeds weer op mijn ouder wordende tanden kunnen bijten. Tot nu.
Vandaag bezocht ik, beroepshalve, Luik, alwaar ik de place Saint Lambert bezocht. Een plaats waar zich vorige week nog verschrikkelijke feiten hebben afgespeeld.
Ook daar heeft weer iedereen een mening over, en ik kan maar om één ding blij zijn: dat België zich voor de eerste keer in lange tijd verenigd. Afschuwelijk, u ook, beste rechtseling.

Graag was ik vanavond op tijd thuis geweest. Omdat ik dat fijn vind; omdat ik dat kan gebruiken: een beetje rust in de avond; omdat ik vandaag pijn heb en niets liever wil dan in mijn zetel zitten (persoonlijke redenen) én omdat ik mij, na lange tijd, nog eens in bochten wring om in mijn woning in Gent te geraken omdat het dringend tijd wordt dat ik die godverse vuilzakken eens buiten zet (mijn day job verhindert mij vaak thuis te zijn, waar je me overigens niet over hoort klagen).
De radio tijdens de meer dan drie uur durende autorit van Luik naar Gent bericht me onophoudelijk over de nationale staking van morgen. Meer dan drie uur: door de spontane stakingen die zich, net als gisteren (wat ik ook aan den lijve mocht ondervinden) hebben opgedrongen in het Waals gewest.
Nationale staking: ik fantaseer over de kinderopvang en de scholen, de regering en de politie en dank: “Ach, blij met het stakingsrecht”, terwijl ik eigenlijk dan al weet dat het er over is.
Maar goed, blij met het stakingsrecht.
Ik ben roder dan rood, terwijl ik dat niet over de daken schreeuw. Ieder recht op zijn eigen mening. En ik zie nog steeds alle kanten van een verhaal. Zucht.
Zeker in deze tijden waar mijn liefste ‘sossen’ makkers al lang oranjegeel geuren en zich, van een mening gedienend , ook over uitlaten; waag ik mij niet aan een veroordelen van hen, laat staan een verdidigen van mijn… Immers, ik zie die kanten van de medaille.
Echter ben ik zwaar verontwaardigd, niet omdat duizenden (en dat is een schatting) reizigers weerom gestrand zijn en zullen zijn door de staking bij het openbaar vervoer; niet omdat zovelen ouders opvang (ouders, nonkels en pedofiele particulieren) zullen moeten vinden voor hun kroost;
Maar om de eenvoudige reden dat ik: na Luik, na de file, na mijn mond zo lang te houden, na mijn persoonlijke situatie, na zoveel meer … mij in bochten heb gewrongen om tijdig thuis te zijn voor het buiten zetten van mijn eigen afval. Een zak rest, een beetje PMD en wat papier…
Moet ik nu te weten komen dat mijn moeite voor niets is??? Wegens nationale staking wordt ook mijn vuil niet opgehaald.
Genoeg, om egoïstische redenen.

Merci, Vadertje Staat. Bijzonder veel dank.

Merci, Grootmeester Vakbond, oneindig dik!

Nog steeds sta ik achter het stakingsrecht. Ik houd van de democratie; van het ons kunnen groeperen, onze stem, ons recht.

… maar, ammehoela nog aan toe: los van de reden, wat zijn de middelen? Zeg het mij, ik ben benieuwd.

En de reden (apropos) mag u mij ook altijd vertellen.

Buiten de uren dan,
want graag bracht ik brood op de tafel.

Zimbob, misnoegd.

Cartoon : vruchtbaarheid

Omdat ik vorige week een cartoon heb overgeslagen, deze keer eentje met meer dan een prentje. Voor de alfabeten onder jullie.

Enjoy.

Cartoon: eetproblemen bij de NVA

At last!!! Na de problemen die studio Zimbob heeft gehad om weer op te starten: computers en bijhorende logistiek, is ie helemaal terug!

Hoewel ik me steeds ver wil houden van alles wat naar politiek of actua ruikt - dat laat ik over aan anderen

die daar véél beter in zijn - kreeg ik het idee voor deze cartoon terwijl ik een kopje thee zat te drinken in een Turks badhuis alwaar ik in gesprek was met een Afghaanse bendeleider met een ingegroeide teennagel. Zeer fijne kerel overigens. Hij is vorige week nog mijn paard komen schilderen.

Anyway: blij om terug te zijn en vanaf nu weer iedere maandag! Tot dan.

Zimbob

Cartoon: Brussel-Halle-Vilvoorde

Politiek, België, Noodverkiezingen, Kiesdistricten, Leterme, Open Vld, Flaminganten, Waalse haantjes, ...

Sjongejongejongejonge, wat een soep. Soms denk ik echt dat het er zo aan toegaat. Oh ja, en enkel sufkutten gaan niet stemmen. Pardon my French.

Z

Cartoon: Omnipotentie

Toen ik onlangs aan een groepje mensen vertelde dat mijn nieuwe cartoon vast tegen veel schenen zou schoppen, was het een 'man of the cloth' zelf die zei dat ik hem dan zéker moest publiceren. Wist hij veel dat het over zijn eigen 'winkel' zou gaan. Nuja, niet die van de brave man zelf, maar tegen die van de enkelen die het voor de rest verpesten.
Het pas terugzien van de film :'the Magdalene Sisters' overtuigde me nog meer om deze vorm van machtsmisbruik aan te kaarten.
En dan liefst nog zo vettig mogelijk ook! Na.
(arm misdienaarken)

Reageer.


Zimbob, formidabel konijn in het bos der dwaalplichten.

Cartoon: Desmond Tutu

En tegenwoordig zou je 'zwarte' moeten zeggen. Neger is zogezegd 'fout' en denigrerend. Nu, ik bedoel het vol liefde hoor. In mijn ogen (oren) is het juist het woord 'zwarte' dat afbreuk doet aan iemands integriteit. Daarbovenop zou mijn grap de mist in gaan als ik 'zwarte' zou gebruiken. Vandaar en om geen andere reden. Blank, zwart, geel,...het maakt me allemaal niets uit. Kakken doen we allemaal. Uit goeie bron weet ik zelfs dat cartoonisten dat nog het meest doen.
Voorts geen slecht woord over Desmond. Niettegenstaande ik prat ga op mijn vrijzinnig humanistische visie (gesproken als een echte geus; wie ik overigens vaak elitair en full of shit vind...), vind ik de heer Tutu een toffe pee. Liever hem dan onze Godfried.
Dan rest me enkel nog om jullie een week vol geluk, liefde en keiharde copulatie toe te wensen; en dan spreken we gewoon volgende zondag terug af.
Same time, same place, different toon.

Zimbob, my back hurts.