Mensen die me kennen weten dit al langer dan vandaag: ik ben een Zappafan. Liever dan jullie te vervelen met het waarom, zal ik deze strip toelichten.
De momenten dat ik echt naar 'de Zap' kan luisteren, zijn de momenten dat ik alleen ben. De muziek van Frank Zappa blijkt immers op veel mensen uit mijn nabije omgeving een nogal 'slopende' werking te hebben. Zenuwslopend liever, want buiten extreem nerveus en kribbig worden ze er soms regelrecht agressief van. En ik geef toe, Zappa maakte niet de meest toegankelijke deuntjes. Liever experimenteerde hij met allerhande notenovergangen, polyritmieken en plastieken eendjes. Net de zaken die mij aanspreken. Jammer genoeg zijn we niet met zovelen. Zappafans, een uitservend ras.
Maar bon, deze strip dus, uit het leven gegrepen. Mijn leven liever. Het is ook de eerste keer dat ik mezelf opvoer als personage. Noem hem dus gerust autobiografisch. Of Mathilde, dat mag ook.
Ik heb alvast veel lol gehad tijdens het tekenen. Ik was alleen. En Zappa weerklonk KNALHARD door de boxen.
Neus.
Zimbob, voor een keertje: Vince
6 opmerkingen:
Ik heb geen flauw idee wie of wat zappa is - ja dat soort ignoramussen bestaat ook - maar de tekening bevalt mij ten zeerste.
Prachtig getekend! En origineel!
Soepersjiek gedaan!
Eindelijk iemand die kan begrijpen hoe ik me voel wanneer ik weer eens mag vertrekken na het starten van een cd'ke van "ons Marva"...
Klasse! Bedankt Frank Zappa. Eindelijk de echte Vince eens gezien.
Sjiek gedaan!
Een reactie posten