Cartoon: Tjilp De Rus

Hoe vreemd het menselijk brein niet in elkaar zit.
Laatst was ik (weer eens) aan het mijmeren over mijn jeugd, en de kleine jongen die ik was. De streken die ik uithaalde en de snotpulken die ik at...
Na mijn dagelijkse beslommeringen mocht ik graag een potje TV-kijken. En dan keek ik naar Tita Tovenaar, Ulysses, en als ik echt eerlijk moet zijn ook wel eens naar Tjilp De Mus. Niet direct de meest succesvolle of intellectuele snotapenshit, maar kom: best aardig. Toen toch.
En omdat ik ergens nog steeds die jongen ben die ik ooit was (en wel altijd zal zijn... zucht) kijk ik 'sporadisch' nog wel eens een rondje TV.
Zo vielen mijn ogen laatst op een stel gezonde borsten, en dan blijf ik kijken. Immers, borsten zijn leuk. Niet?
Afijn: het bleek een voorstukje van de nieuwe reeks 'Matroesjka's'. Ziet er veelbelovend uit, maar ik ga er net als met de eerste reeks NIET naar kijken. Ben je mal? Ik heb wel wat beters te doen. Cartoons tekenen bijvoorbeeld.
Waarschijnlijk ben ik een van de weinige Vlamingen (ik huiver bij dat woord) die Matroejka's nog nooit hebben gezien, en ik zit er echt geen apenrectum mee in om dat zo te houden.
Maar door dat stel gezonde borsten, de daaropvolgende informatie over de reeks, de wetenschap dat Matroesjka Russisch is voor croque monsieur (of zoiets), en mijn gemijmer over weleer bedacht ik dus deze toon.
En toen nam ik een pintje, uit de ijskast. Het was een mooie dag.

En Tjilp deed me dan weer denken aan een leeuwentemmer waar ik ooit over las. Maar dat was zonder 'L'.
Eeuwentemmer?

Zoiets ja.



Zimbob, chaoot in hart en teengewrichten.