Cartoons: 007

Omdat Zimbob op weekend vertrekt, de boog kan niet altijd gespannen staan, krijgt u vandaag in plaats van morgen een cartoon. Of liever: twee cartoons.
James Bond, ah, heerlijk icoon uit ons aller jeugd. Of je nu een kind bent van de sixties, de seventies of als je nu nog op school zit, je hebt James Bond meegemaakt en van minstens één film genoten. De flegmatische held die keer op keer weer scoort bij de vrouwtjes. Willen we niet allemaal voor één keertje 007 zijn?
De eerste toon is een herwerking van een tekening die ik maakte zo'n 17 jaar geleden. Toen al was ik cartoonist en maakte ik de zogeheten 'macartoons' voor de plaatselijke computerclub. Jazeker, we werkten op de eerste Macs en wilden zo de wereld verbeteren. In Superpaint op een SE'tje voorzag ik het anders droge tijdschrift 'geMackelijk' van toons. Het heeft er altijd al ingezeten.
(Zoek wel even op wie Nguza was, want dat is alweer even geleden.)
De tweede is een recente vondst. Ik mag graag giechelen bij het zien van de maandelijkse (of zijn ze wekelijks?) spreuken van de bond zonder naam.
Zo las ik ooit: Wie veel reist, ver reist.
Nogal wiedes, niet?

Houd jullie goed mensen en tot over een paar dagen.

Zimbob, er tussenuit.

Cartoon: sushi

Ik ben dol op sushi. Sashimi, zo u wil. Niet dat ik een echte kenner ben van de Japanse keuken of cultuur, maar ze heeft me wel altijd aangesproken. Al van toen ik in de karate ging.
Die geinige kleine mensjes die met veel allure en beweging de giftigste vissen voor je bereiden. Zalig.
Helaas is het meestal iets minder spectaculair. De sushi die je koopt zijn doodgewone tamme en vetgemeste zalmpjes of andere schubberds, ze zijn voorverpakt en er staat op het lelijke plastic ook nog eens een houdbaarheidsdatum. Die is gelukkig wel erg dicht bij de verpakkingsdatum, want, dat weet u ook, sushi moet vers zijn.
Weinig uitdagende plastic lunch van bij den afhaaljapanees. Zucht. Laat mij maar in de waan en zeg me dat de fugu is gesneden door de laatste grootmeester die op dat moment op de vlucht was voor een bende samurais omdat hij een hunner dochters het hof had gemaakt.
Hoe dan ook, het is de smaak die telt. En die is altijd goed.
Ik ben dol op sushi.

Zimbob, hongerig.

Cartoon: Belspel

Omdat de Humo er pas een fijn artikel over plaatste, en ik moest toegeven dat ook ik er wel eens met een suffe kop blijf bij stilstaan, maakte ik deze toon. Belspelletjes, zucht, de creme de la creme van de Vlaamse televisie. Domme dwaze schaapjes sturen hun zinloos gewauwel de ether in; en naïeve (ik doe er alles aan om niet nog eens 'domme' te gebruiken) brave burgers spenderen hun laatste geld dat beter zou dienen om de kinderen te spijzen, aan het raden van het juiste woord. Jawadde.
Onderhoudend is het alleszins. De onzin die tijdens die hilarische TV-momenten wordt uitgekraamd... Zouden ze zelf wel beseffen wat ze allemaal zeggen?

Zimbob zal een week niet deelnemen aan de polemieken omdat hij voor zijn werk op afzondering moet (Lokeren, kunstweek). Ik ben dus niet lethargisch, enkel afwezig. Lieve fans... houd de gedachte levend en misschien tot vrijdagavond.

Zimbob, onderbroeken sorterend.

Cartoon: dik gat

Jahaa... en wat zeg je dan hé?
Gelukkig hield Sanjeev van grote vrouwen.

Ach dames, maak u niet zo druk. Een echte vrouw heeft een kont. Punt.

Zimbob, stille genieter.

Cartoon: pubers

Iedereen die pubers heeft, ermee werkt of zich nog goed herinnert hoe het is om er een te zijn zal dit toegeven: pubers zijn moeilijk. Begrijp dit niet verkeerd, ik werk met ze en vind het geweldig. Rebelleren is hun tweede natuur, dat hoort nu eenmaal bij de puberteit. Opkomen tegen van alles en nog wat, grenzen verleggen... Heerlijk toch? Het feit dat ze strijden voor hun rechten wil soms eens leiden tot hilarische situaties; juist omdat het zo verkeerd is. Ze zoeken situaties waarvan ze weten dat het fout is, en toch kijken ze raar op als hen hier op wordt gewezen. "Wat heb ik nu weer gedaan?", en "Hoezo, ik mag niet knippen in deze encyclopedie?". Lachen. En dan zijn er van onze kant de dooddoeners: "Wacht maar tot je ouder bent.."
Als ik nu denk aan wat ik mijn ouders ooit heb aangedaan...


Hahaha, wat zijn we toch een fijne diersoort.
Knor.

Zimbob op zijn zondags