woensdag, december 21, 2011

Cartoon: Boontje komt om zijn loontje

Verschoning. Ik ben niet het type cartoonist dat zich per ‘habitude’ bezig houdt met de actualiteit.
En dit niet omdat ik dat niet kan; neen, ik kies hiervoor.
Ikzelf noem het eerder een vloek. Helaas ben ik geboren met een doorgedreven vorm van empathie waardoor ik steeds eenieders kant van een verhaal meen te snappen. Dit en een groot ergeren aan mensen die het nodig achten hun mening voortdurend te uiten over kak en alleman drijven mij ertoe keer op keer te kiezen voor cartoons waar humor an sich, de hoofdrol speelt i.p.v. de plaatselijke politiek of de bekommernis van het moment..
Edoch, vandaag werd het mij te veel…
Ik kan niet ontkennen dat ik in België woon, hoewel ik er prat op ga, hoe je het draait of keert, nog steeds geen volbloed Belg te zijn. En buiten de politieke impasse waar wij ons zo’n goeie 500 dagen in hebben gebaad heb ik steeds weer op mijn ouder wordende tanden kunnen bijten. Tot nu.
Vandaag bezocht ik, beroepshalve, Luik, alwaar ik de place Saint Lambert bezocht. Een plaats waar zich vorige week nog verschrikkelijke feiten hebben afgespeeld.
Ook daar heeft weer iedereen een mening over, en ik kan maar om één ding blij zijn: dat België zich voor de eerste keer in lange tijd verenigd. Afschuwelijk, u ook, beste rechtseling.

Graag was ik vanavond op tijd thuis geweest. Omdat ik dat fijn vind; omdat ik dat kan gebruiken: een beetje rust in de avond; omdat ik vandaag pijn heb en niets liever wil dan in mijn zetel zitten (persoonlijke redenen) én omdat ik mij, na lange tijd, nog eens in bochten wring om in mijn woning in Gent te geraken omdat het dringend tijd wordt dat ik die godverse vuilzakken eens buiten zet (mijn day job verhindert mij vaak thuis te zijn, waar je me overigens niet over hoort klagen).
De radio tijdens de meer dan drie uur durende autorit van Luik naar Gent bericht me onophoudelijk over de nationale staking van morgen. Meer dan drie uur: door de spontane stakingen die zich, net als gisteren (wat ik ook aan den lijve mocht ondervinden) hebben opgedrongen in het Waals gewest.
Nationale staking: ik fantaseer over de kinderopvang en de scholen, de regering en de politie en dank: “Ach, blij met het stakingsrecht”, terwijl ik eigenlijk dan al weet dat het er over is.
Maar goed, blij met het stakingsrecht.
Ik ben roder dan rood, terwijl ik dat niet over de daken schreeuw. Ieder recht op zijn eigen mening. En ik zie nog steeds alle kanten van een verhaal. Zucht.
Zeker in deze tijden waar mijn liefste ‘sossen’ makkers al lang oranjegeel geuren en zich, van een mening gedienend , ook over uitlaten; waag ik mij niet aan een veroordelen van hen, laat staan een verdidigen van mijn… Immers, ik zie die kanten van de medaille.
Echter ben ik zwaar verontwaardigd, niet omdat duizenden (en dat is een schatting) reizigers weerom gestrand zijn en zullen zijn door de staking bij het openbaar vervoer; niet omdat zovelen ouders opvang (ouders, nonkels en pedofiele particulieren) zullen moeten vinden voor hun kroost;
Maar om de eenvoudige reden dat ik: na Luik, na de file, na mijn mond zo lang te houden, na mijn persoonlijke situatie, na zoveel meer … mij in bochten heb gewrongen om tijdig thuis te zijn voor het buiten zetten van mijn eigen afval. Een zak rest, een beetje PMD en wat papier…
Moet ik nu te weten komen dat mijn moeite voor niets is??? Wegens nationale staking wordt ook mijn vuil niet opgehaald.
Genoeg, om egoïstische redenen.

Merci, Vadertje Staat. Bijzonder veel dank.

Merci, Grootmeester Vakbond, oneindig dik!

Nog steeds sta ik achter het stakingsrecht. Ik houd van de democratie; van het ons kunnen groeperen, onze stem, ons recht.

… maar, ammehoela nog aan toe: los van de reden, wat zijn de middelen? Zeg het mij, ik ben benieuwd.

En de reden (apropos) mag u mij ook altijd vertellen.

Buiten de uren dan,
want graag bracht ik brood op de tafel.

Zimbob, misnoegd.

maandag, december 12, 2011

Cartoon: creativiteit in bed

Tuurlijk wil je elkaar 'pleasen', maar ik blijf erbij: spontaniteit en creativiteit blijven het best.
Of je komt nog voor verrassingen te staan...

Veel plezier.

Z.