maandag, februari 26, 2007

STEM OP MIJN BROER

Mensen aller landen: stem op mijn broer!!! Zimbob is niet de enige creatieveling in de familie: zo heb ik een Bulgaarse halfzus die prachtig kan jodelen over dode mensen hun afgeknipte teennagels; een resum achternichtjes die het hebben gemaakt in Scherpenheuvel en dan is er nog mijn teergeliefde broer:
DC Swallow: een zeer getalenteerd muzikant. Hij doet mee aan de 'Eén-wedstrijd' waarbij hij een nummer van Gunter, né, Louis Neefs moet remixen. Klik op de link onder zijn naam en stem, alleen zo kan hij winnen. Toont uw goed hart (zimbobfans zijn goeie mensen) en stem. Hij verdient het... en het nummer is nog goed ook.
Mooie tekst ;)

Oh ja, zeg het voort!

vrijdag, februari 23, 2007

Cartoon: bevalling


U zou het misschien niet direct van me verwachten, maar Zimbob kent best wel wat schroom. Juist daarom dat ik me verberg achter allerhande grapjes.
Daarom ook dat ik het platvloers, ja zelfs ordinair of vulgair, vind wanneer men naar het vrouwelijke geslachtsorgaan refereert als zijnde 'een kut'. Simpelweg walgelijk vind ik dat. En er bestaan zoveel mooie woorden voor, ik noem er maar wat: 'liefdesgrot, warmtebron, vulva (prachtig),... Noem maar op. Maar kut? Dat is zoiets voor pubers zonder ervaring; jongeren die de echte schoonheid van zo'n vleesgeworden stukje paradijs nog nooit hebben mogen ervaren. "Hebde al aan heur kut gezeten?" vragen ze dan. "Tuurlijk jom" jokken ze dan. Dat zegt voor mij genoeg: gebrek aan ervaring.
Een ode dus aan de vagina, een van de geneugten van het leven.
Ik hoop tevens hiermee mijn aanval op feministen een beetje te hebben 'rechtgezet'; twas maar om reactie uit te lokken. U ziet, Zimbob calibreert.

NOOT: Vanaf volgende week publiceert Zimbob niet meer op vrijdag, maar op zondag. Wekelijkse ongein dus nog steeds, maar 's zondags.

Zimbob hoest zich te pletter

vrijdag, februari 16, 2007

Cartoon: Valentijn


Ik weet het, deze cartoon is net iets te laat. Maar ach, laat ik hem toch maar posten. Het zou immers elke dag Valentijn moeten zijn. Dat doet me er aan denken; ik moet 'die van ons' nog iets geven.
Mensenlief, het zijn bewogen dagen. Poeweejh mag gerust gezegd.
Het afsluiten van weer een werkperiode (en wat voor één). Ieder loopt op de tippen van zijn tenen en de verwijten (al dan niet terecht) vliegen in het rond.
Daarbij komt dat ik daarstraks op mijn weg naar de bank vrolijk langs een lijk wandel. Een verkeersongeluk. Ik zou hier filosofisch van kunnen worden, maar doe dat niet.
Ik ben immers blij dat ik even uitrusten kan.
Laat dit gemijmer de pret niet bederven en geniet van deze nieuwe Zimbobtoon.
Gewoon nog even dit:

het zijn bewogen dagen.

Zimbob, moe

vrijdag, februari 09, 2007

Cartoon: luisteren


Mensen kunnen niet luisteren. Ik hoor het mijn ma nog zeggen, en ze heeft gelijk. Of het nu in vergadersituaties of in het alledaagse leven is, iedereen is zo gepreoccupeerd met zijn eigen gedachte bezig dat ze prompt vergeten te luisteren naar anderen. Vaak uit zich dat in weerkerende vragen of gewoon desinteresse; maar vaker nog wordt je gewoon in het midden van je eigen zegje onderbroken. En dan wordt nog van je verwacht dat je meegaat in hun gedachte. "é?" gebaart men dan; of "vinde ni?".
Het is eigen aan de mens en ik ben zeker niet zonder zonde. Ik bedoel deze mail ook niet bitter; enkel ter onderstreping van deze cartoon. Ik ben al lang geleden opgehouden met me hier aan te ergeren. Ik luister er gewoon niet meer naar. ;-)

Zimbob hunkert naar zijn bank en zijn boekje.

vrijdag, februari 02, 2007

Cartoon: spermabank


Het wordt een weerkerend feit. In een huis wonen waarin wordt gewerkt is niet altijd een pretje. Zeker als je je geliefde Macje steeds weer moet beschermen van een dikke laag slijpstof. Natuurlijk ben ik blij met de vooruitgang in ons nestje; maar mijn Macje of mijn digitale verwerkingsmogelijkheden (wat een woord) kan ik toch moeilijk missen.
Gelukkig had ik andere zaken om me mee bezig te houden: mijn job.
Ach... als ik daar al over begin te zagen. 't Was weer zwaar, maar: thank god it's Friday. Een nieuwe Zimbobtoon.
Hoewel.
Wegens al dat werk heb ik niet echt de kans gehad om iets nieuws te doen. Wel wat schetsen en ideeën... maar afwerking?
Vandaar vlug vlug een oudere toon ingekleurd. Ik heb hem speciaal sober gehouden van kleur (voor mij is de tekening nog altijd belangrijker dan dat gefotoschop). Niet te veel schaduwkens dus: maar puur grafisch gefoeter.
Het gaat over een verziekte band tussen ouders en kinderen. Het is erg goed om je ouders graag te zien, maar je moet toch ooit de navelstreng doorbijten, niet? Zeker als vermeend volwassene.

Alee... dat vind ik toch

Zimbob ziet zijn ouders toch graag hoor (en hun partners)